متن زیر چكیده می باشد، برای دریافت متن كامل مقاله بر روی فایل مقاله كلیك كنید

 مقدمه: هدف از این مطالعه نشان دادن توانایی كاپتوپریل به عنوان یك داروی تیول دار مهاركننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین در جلوگیری از سمیت ناشی از پاراكوات درمیتوكندری های جدا شده از كبد رت می باشد.
روش: در این مطالعه ابتدا میتوكندری های كبد موش صحرایی به وسیله سانتریفوژ یخچال دار جدا گردیدند. غلظت های مختلف پاراكوات (mM0.1 تا mM100) و كاپتوپریل (mM0.08 تا mM1) برای به دست آوردن دوز مناسب پاراكوات و دوز موثر كاپتوپریل (sub maximal) به وسیله تعیین متغییرهای درصد بقای، LC50، شاخص پراكسیداسیون لیپیدی (TBARs)، فعالیت آنزیم كاتالاز CAT activity))، میزان گلوتاتیون اكسید و احیاء ((GSH، GSSG و تورم میتوكندریایی (Mitochondrial swelling) مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: میزان LC50 (2.386±5.761) با روش MTT assay به دست آمد. در بررسی دوز - پاسخ غلظت های مختلف پاراكوات اختلاف معنی داری در غلظت های بالای mM1 با همدیگر و گروه كنترل مشاهده گردید. در بررسی دوز-پاسخ غلظت های مختلف كاپتوپریل كاهش معنی داری در دوز mM0.1 و بالاتر با گروه كنترل مشاهده گردید. در بررسی هم زمان تیمار پاراكوات (mM5) با كاپتوپریل (mM0.08) كاهش معنی داری در سمیت ناشی از پاراكوات در بررسی شاخص های ذكر شده بالا مشاهده گردید (P<0.001).
نتیجه گیری: نتایج این آزمایشات نشان می دهد كه كاپتوپریل به دلیل دارا بودن گروه تیول می تواند به عنوان یك آنتی اكسیدان اگزوژنوس در كاهش سمیت میتوكندریایی ناشی از پاراكوات و دیگر مواد تولیدكننده رادیكال های آزاد موثر باشد.